istəksiz

istəksiz
z.
1. Könülsüz, istəmədən, həvəssiz. İstəksiz getmək. İstəksiz danışmaq.
2. Məhəbbətsiz.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • istər-istəməz — z. Yarımkönül, ürəksiz, könülsüz, özü istəmədiyi halda, istəmədən. <Gülbadam> ağ donunu geyindi, əsnədi, istər istəməz ayağa durdu. N. N.. Fatma . . istər istəməz uşaqlara izin verdi. S. S. A.. Mehriban istər istəməz ayağa qalxıb yerini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istəmədən — z. İstəmədiyi, arzu etmədiyi halda; ürəksiz, könülsüz. İstəmədən almaq. İstəmədən getmək. // Qeyri iradi, özü istəmədən, istəməyərək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ürəksiz — sif. və zərf 1. Qorxaq, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. <Tarverdi:> Mən də qorxumdan ki mənə ürəksiz deməsinlər, quldurluğa getdim. M. F. A.. 2. Həvəssiz, istəmədən, həvəsi olmadığı halda, həvəssiz, maraqsız. Allahqulu bazara da elə ürəksiz… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • diləksiz — sif. Heç bir diləyi, təmənnası, arzusu, istəyi olmadan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • arzusuz — sif. Həvəssiz, könülsüz, istəksiz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • meyilsiz — sif. və zərf Meyli, həvəsi olmayan; meyil, həvəs göstərməyən; meyilsiz, həvəssiz, istəksiz. İşə meyilsiz yanaşmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məhəbbətsiz — sif. Məhəbbəti, sevgisi olmayan. // zərf Məhəbbət olmadan; sevgisiz, istəksiz. Məhəbbətsiz evlənmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • könülsüz — sif. və zərf İstəmədən, istəməyərək, arzusuz, həvəssiz, ürəksiz, razılığı olmadan, istər istəməz. Könülsüz getmək. Könülsüz oxumaq. – Qulu bu dəfə ümidsiz və könülsüz gəldi. A. Ş.. Bibi könülsüz də olsa, qardaş oğlunun sözlərini dinlədi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”